Oud Poolse peperkoekencake

Hallo daar. Vinden jullie de laatste maand voor Kerstmis ook altijd zo moeilijk?

De koude en het grijze kruipen precies in mijn kleren, de dagen zijn gewoonweg te kort en dan zitten de meesten van ons nu ook nog eens ‘opgesloten’ in eigen huis. Ik bewonder de joggers en de wandelaars die proberen er het beste van te maken. Ook vind ik het geweldig dat er al zo veel kerstverlichting hangt overal, terwijl ik er de vorige jaren altijd zo fel tegen was; vóór Sinterklaas vond ik overkill. Maar tijden zijn moeilijk dus troost is nodig, en in tegenstelling tot joggen, is mijn ‘troost’ niet zo goed voor mijn heupen 😉 maar wel oh zo goed voor mijn gemoed!

We hadden het over low en slow vorige keer, en dit is er zeker ook zo eentje. Je begint namelijk 4 weken op voorhand 😊 Vooruitkijktroost dus. Het is een oud Pools recept, een kruising tussen speculaas, peperkoek en chocoladecake. Perfect voor de feestdagen, of ook daarna, de winter kan lang duren soms.

Je begint met een halve liter honing, 2 glazen suiker en een pakje boter (250g) langzaam te laten opwarmen in een pan en je blijft roeren totdat alles een geheel vormt. Nadat het afgekoeld is, doe je er 1kg + een glas extra patisseriebloem in, 3 eitjes en een snufje zout. Dan neem je 3 theelepels natriumbicarbonaat (baking soda heet dat in Engelse boeken), lost deze op in een half glas melk en doet dit bij je massa. En dan steek je je handen erin. Let er op dat je genoeg kneed, want het is een nogal stug mengsel en alles moet heel goed door elkaar zitten. En kijk, toch een kleine work-out voor de niet-joggers onder ons 😉.

Naar het einde toe doe je er kruiden bij: 2 theelepels kaneelpoeder, 2 theelepels gemberpoeder, een half lepeltje peper, een half lepeltje kruidnagel en een eetlepel cacaopoeder. Als je zot bent van noten, kan je er ook een glas van toevoegen. Of je doet er nog een half glas in blokjes gesneden gekonfijte appelsienschil in. Enkel voor de liefhebbers!

Een ‘glas’ by the way is in de Poolse recepten een glas van ongeveer 200ml. Een overblijfsel van de communistische ‘iedereen gelijk en dus allemaal dezelfde glazen’ logica 😉.

Je kneedt nog een beetje en dan maak je er een bol van. Die leg je dan in een glazen of geëmailleerde kom en dekt toe met plasticfolie en een opgevouwen keukenhanddoek. Zoek ergens een plekje in je kelder of een donkere koele voorraadkast (niet in de frigo steken!) en laat 3 weken lang borrelen. Ik zeg borrelen, want je mag bubbels verwachten (dat is de soda). En een kleine tip van iemand met een slecht geheugen: schrijf in je kalender wanneer je je deeg terug mag bovenhalen 😉!

Na die onmogelijk 3 lange weken, neem je een cakevorm, smeert die in met boter en besprenkelt met bloem. Het kan zijn dat je meerdere vormen nodig hebt voor deze hoeveelheid, afhankelijk van de vormen die je hebt. Je doet je deeg erin en bakt je cake gedurende 45 minuten op 180° - 200°C. Drink een koffietje, lees de gazet, leg je voetjes omhoog, maar BLIJF vooral bij je cake! Na 3 weken wachten wil je niet dat hij verbrandt, en geloof me, het kan snel gaan omdat er al die honing in zit.

Dan… eens uit de oven en afgekoeld… wikkel je je cake in een verse keukenhanddoek en laat hem nog eens een week staan (de volle 7 dagen), zodat hij zacht wordt.

Beetje teleurstellend op dit moment in het proces, I know 😉 vooral met die peperkoekengeur in huis, maar geloof me, hij wordt zacht en is na die week extra heerlijk! En als de cake van boven een scheur heeft, dan kan je ervan uitgaan dat hij geweldig goed zal smaken. Je kan hem zo eten, maar ik snij hem graag (horizontaal) in 3 lagen. Op één laag smeer ik een dikke pruimenconfituur op de andere een crème van boter en donkere chocolade (met de mixer tot botercrème geslagen). Dan leg je de lagen terug op elkaar, zodat je bij elke snede beide smaken krijgt. Je kan natuurlijk andere confituren uitproberen, of op beide lagen chocoladecrème doen. Hangt af van je noten en appelsienschil, en van je eigen smaak natuurlijk.

Veel geduld in dit recept en op voorhand plannen is nodig. Ik hoop toch dat jullie het eens proberen… het is een stukje geschiedenis voor mij en misschien wel een ontdekking voor jullie. En deze cake wordt niet rap slecht en droogt ook niet uit, dus je kan er weken van genieten… met je voetjes omhoog, die gazet en een tas koffie of thee 😊.

Tot de volgende, liefs,

Martha