Pizzaaaaaaaaaaa

Het is even geleden lieverds. Het was mijn verjaardag… en die van mijn zus, mijn nicht en 2 allerbeste vriendinnen, dan Pasen en nog verjaardagen…. In short, even te veel aan mijn hoofd en ook even te veel aan het vuur gestaan 😉 Dus voor deze keer iets simpel, no fuss. Pizza. Thuis gemaakt, eigen topping, maak je frigo eens leeg 😉.

Het recept heb ik van mijn moeder, die het dan weer heeft gekregen van de mama van mijn allerbeste Italiaanse vriendin. Schiet me niet neer, T., als het door de jaren heen wat veranderd is… iedereen kookt uiteindelijk naar zijn eigen hart.

We beginnen met het deeg: 1kg bloem (ik gebruik type ‘00’ – zeker geen patisseriebloem), snufje zout, 2 pakjes gedroogde gist, handwarm water. Hiermee krijg je (ongeveer) 8 ronde pizza’s of 2 à 3 bakplaten uit de oven; op een grillsteen op de barbecue krijg ik er zelfs 9 rondjes uit – die zijn dunner en krokanter, maar je moet wel de grill aansteken natuurlijk 😉.

Let op dat je in het begin het zout niet mengt met de gist voordat die in contact komt met het water, je riskeert dat het deeg niet rijst. Dus alle droge ingrediënten in een grote kom en langzaamaan water toevoegen totdat je 1 geheel krijgt. Het moet nog geen perfect deeg zijn in dit stadium, van zodra het wat aan elkaar hangt, stort je het uit op je werkvlak, steekt je handen even onder de kraan, en kneden maar. Blijft het te droog, steek je die handen nog eens onder de kraan, enzovoort. Kneed zolang totdat je een mooie gladde bol krijgt. Leg die terug in de kom, plasticfolie of een vochtige keukenhanddoek erover en laten rijzen (1 uur tot anderhalf afhankelijk van weer en warmte). Zet het deeg ergens uit de tocht.

En nu, wat doe je het liefst op je pizza? Saus, geen saus, groentjes, charcuterie, kaas… iedereen heeft zijn favorieten. Het belangrijkste is dat alles vers is, en van goede kwaliteit. Met de groentjes is dat soms even moeilijk hier in België. Zo is het in Italië genoeg om een goede passata rechtstreeks op de pizza te doen. Hier kook ik die even op met wat look en basilicum, anders smaakt het te plat. Aubergines of courgettes bijvoorbeeld, steek ik in plakjes gesneden even in de oven met olijfolie, pezo en oregano, want zo smaken ze beter. Bij gebrek aan beter moet je inventief zijn toch?

Het 2^de belangrijkste is de clichéspreuk ‘less is more’. Gooi niet heel je frigo op één pizza, maar maak er een paar met telkens iets anders. De voornaamste reden hiervoor is dat die dunne bodem het anders niet aankan en nooit voldoende gaar zal zijn.

Enkele van mijn favorieten:

• Tomatensaus, gekookte ham, mozzarella of gouda en parmezaan: mijn moeder maakte dit met gouda wegens de Poolse roots denk ik – en zoals ik vroeger, lust mijn zoontje nu voorlopig enkel dit en eet geen andere pizza 😉
• Tomatensaus, aubergine, mozzarella en parmezaan : hiermee ben ik verliefd geworden op Sardinië 😊
• (Bianca – dus zonder saus) Scamorza (kaas), coppa (zie Italiaanse charcuterie), stukjes aubergine en rucola: heeft een vriend voor mij gemaakt onlangs; een ontdekking!
• Tomatensaus, mozzarella, eens uit de oven vers belegt met carpaccio, parmezaan en rucola: klassiekers blijven goed
• Tomatensaus, parmezaan en veeeeeeeeel verse truffel: ben daar absoluut zot van 😉

Dus: kies wat je graag hebt, zet het klaar (gekookt, gesneden, geraspt) en check je deeg. Als het in volume verdubbeld is, kan je beginnen rollen. Als het nog niet echt gerezen is, zet de kamertemperatuur iets hoger en drink een pintje of een glas wijn, relax 😊.

Eens gerezen, kneed je het deeg nog eens door, en verdeel je het in porties; dit afhankelijk van je vorm en je keuze ‘oven of bbq’. Een eerste keer, zal het tricky zijn om het juiste af te meten. Maar ik beloof, de tweede keer weet je hoeveel in welke vorm past.

Bakvormen vet je in met olijfolie en zet de oven op 180°C. Kleine pizza’s zijn klaar in een 10tal minuutjes, bakplaten kunnen wel 15 tot 20 minuutjes gebruiken. Op de grill gaat het sneller; 3 à 4 minuutjes per pizza.

En dan rollen maar. Beetje bloem op je werkvlak, wat bloem op je deegrol en gaan. In de lucht smijten lukt niet echt met dit soort deeg, maar feel free to try 😉 En stuur me vooral de foto’s!

Buon appetito!

Liefs,

Martha